... van jouw lichaam naar mijn lichaam, Fenicië, bliksem;
van mijn lichaam naar het jouwe een rivier, een kus in een storm, een getij;
… O, wat heb ik van je gehouden, en hoeveel!
Herinner je je dat trillen van open rozen,
en wat voor ambrozijn ontdekte de woede van mijn adem in je borsten?
... ja, het is moeilijk om je te herinneren en geen mooi moment te krijgen
van licht voor geheugen;
... we waren een man en een vrouw, een adem, een gerucht, een lied,
een enkele en pure echo, weet je nog?
we gingen een keer;
... tot het ochtendgloren op een willekeurige dag waarop de honden blaften,
en zonder moe te worden, blaften ze de hele nacht, blaffen en blaffen;
de maan scheen nog toen, tegen het ochtendgloren,
de roedel vertrok met de dood.
***
Antonio Justel Rodriguez
https://www.oriondepanthoseas.com
***