Antonio Justel Rodriguez

VERKLARING: 21ST EEUW




... ik ga licht, ik heb niets meer;
het vuur heeft mijn sterfelijk wezen en bezittingen verteerd,
mijn reflectie of dualiteit, zijn stukjes of delen:
mijn laatste licht
en mijn laatste mes
… nu ben en leef ik in het ongrijpbare,
reden waarom ik overal hoor en zie, voel en herleef,
en daar waar ik de aardse rampspoed voel waarmee ik op een dag mijn vrijheid gebruikte en vernietigde;
alles heb ik dus gegeven: auto, kleding, uitzet, feesten, bruggen en concepten,
liefde en herinnering,
allemaal,
en dus de botten, mijn eigen huid en mijn eigen ziel,
als een stollingsstroom is alles, alles weg;
... de nieuwigheid van de verrezene is dit universele gehoor of deze stem,
- zijn harmonie -
en ook, oh, zijn enorme naaktheid: de naamloze vrede;

… nee, hier is geen tijd meer om meer klokuren te sparen;
een nieuwe eindeloze feniks hergroepeert het hart en ontsteekt het lied:
de schaduw van het licht, bestaat niet in hem.
***
Antonio Justel Rodriguez
https://www.oriondepanthoseas.com

***

Toutes les droites appartiennent à son auteur Il a été publié sur e-Stories.org par la demande de Antonio Justel Rodriguez.
Publié sur e-Stories.org sur 28.08.2022.

 
 

Commentaires de nos lecteurs (0)


Su opinión

Nos auteurs et e-Stories.org voudraient entendre ton avis! Mais tu dois commenter la nouvelle ou la poème et ne pas insulter nos auteurs personnellement!

Choisissez svp

Contribution antérieure Prochain article

Plus dans cette catégorie "Général" (Poèmes en italien)

Other works from Antonio Justel Rodriguez

Cet article t'a plu ? Alors regarde aussi les suivants :

Guerra entre luz y ocuridad - Antonio Justel Rodriguez (Paroles)
RENAISSANCE - Mani Junio (Général)
Flying home - Inge Offermann (Général)