Antonio Justel Rodriguez

EN DE VALKYRIES HOUDEN

 

... als ik vanuit mijn lichaam en met zijn ogen kijk,
als ik tussen de draden grijp, zing en liefheb, lijd en sterf,
Het is door de Champs de Mars waar ik mijn strijd verlos en vecht;
mijn lichaam verzamelt de spiegels, de gevallen viooltjes,
angst en vreugde
[dood]
... als een ontrouwe echo, instrueert de duisternis,
en toch de kwantumvuren of goddelijke slangen behouden,
de heilige wetenschap, het onsterfelijke licht en de walkuren houden van hem;
… Ik zal weggaan en het laten vallen als een sneeuwvlok, als een tak of als honing, als dauw,
en met zijn laatste gloed of licht,
Ik kom terug;
… mijn lichaam en ik herkennen elkaar;
de leiders van de oorlog zien en vrezen ons onophoudelijk.
***
Antonio Justel
https://www.oriondepanthoseas.com
***

Toutes les droites appartiennent à son auteur Il a été publié sur e-Stories.org par la demande de Antonio Justel Rodriguez.
Publié sur e-Stories.org sur 07.03.2023.

 
 

Commentaires de nos lecteurs (0)


Su opinión

Nos auteurs et e-Stories.org voudraient entendre ton avis! Mais tu dois commenter la nouvelle ou la poème et ne pas insulter nos auteurs personnellement!

Choisissez svp

Contribution antérieure Prochain article

Plus dans cette catégorie "Général" (Poèmes en néerlandais)

Other works from Antonio Justel Rodriguez

Cet article t'a plu ? Alors regarde aussi les suivants :

Nuestra herencia - Antonio Justel Rodriguez (Paroles)
Growth - Inge Offermann (Général)
Die Stadt an drei Flüssen - Paul Rudolf Uhl (La Vie)