Antonio Justel Rodriguez

VERKLARING: XXI EEUW




… ik ga licht, er blijft niets over;
het vuur heeft mijn sterfelijk wezen en bezittingen verteerd,
mijn reflectie of dualiteit, zijn stukjes of delen:
mijn laatste licht
en mijn laatste mes;
... nu ben en leef ik in het ongrijpbare,
reden waarom ik overal hoor en zie, voel en herleef,
en daar waar ik de aardse ramp voel waarmee ik op een dag mijn vrijheid gebruikte en bekrast;
Alles heb ik dus gegeven: auto, kleding, uitzet, feesten, bruggen en concepten,
liefdes en herinnering,
alles,
en dus de botten, mijn eigen huid en mijn eigen ziel,
als een vurige stortvloed is alles, alles weg;
... De nieuwigheid van de verrezene is dit universele publiek of deze stem,
- zijn harmonie -
en helaas ook zijn enorme naaktheid: de naamloze vrede;

… Nee, hier is geen tijd meer om meer klokuren te sparen;
een nieuwe feniks zonder einde hergroepeert het hart en ontsteekt het lied:
de schaduw van het licht bestaat er niet in.
***
Antonio Justel
https: /www.oriondepanthoseas.com
***

Toutes les droites appartiennent à son auteur Il a été publié sur e-Stories.org par la demande de Antonio Justel Rodriguez.
Publié sur e-Stories.org sur 22.09.2021.

 
 

Commentaires de nos lecteurs (0)


Su opinión

Nos auteurs et e-Stories.org voudraient entendre ton avis! Mais tu dois commenter la nouvelle ou la poème et ne pas insulter nos auteurs personnellement!

Choisissez svp

Contribution antérieure Prochain article

Plus dans cette catégorie "Général" (Poèmes en néerlandais)

Other works from Antonio Justel Rodriguez

Cet article t'a plu ? Alors regarde aussi les suivants :

Campo di papaveri - Antonio Justel Rodriguez (Général)
Flying home - Inge Offermann (Général)
Good bye - Jutta Knubel (Émotions)