Evelina Nunez

… bewust, met elke gedachte en emotie, bouwde deze vrouw de wereld;
Nadat hij het had gemaakt met rozen en lelies, die goddelijke vruchten, hield hij het gouden woord
in de keel, daar verborg hij het, in zijn slaap;
vandaar zijn innerlijke huis, de moeizame kosmogonie waarmee hij implanteerde
zijn eerste vrijheid:
 zijn wet;
… Evelina Núñez hoestte, veegde en waste trappen,
En toen ik naar binnen keek, wist ik wanneer een zonnestraal brandde
op een stofje of de zee;
zijn eerste geboorte dateerde uit de tijd dat de dauw kwam,
daarom kende hij levend vuur, levend water en andere apparatuur
waarmee de geest kookt;
… Evelina Núñez herinnerde zich hun namen, hun gezichten en de data van hun overlijden,
maar hij kende ook een liefdesschuld die in het ene en het andere leven
het intensiveerde en verbrandde zijn ziel;
vandaar zijn soberheid in het aangezicht van pijn, of het nederige licht dat hij gebruikte
toen het in zijn wezen kwam, en, in verheven vrede, zijn wezen verlichtte.
***
Antonio Justel Rodriguez
https://www.oriondepanthoeas.com
***