Niet… meer… Ik ben niet meer….

Afwijkingen van de roofdieren in de rimboe
Mijn aarde wordt en mijn naam zonder ziel geplunderd
Van de wil van de vervloekte volkeren
Daarentegen op verloren dynastieën
Fragmenten in fragmenten van versleten geschiedenissen heeft
de Zwarte aarde me honni
In Junkie, erre ik tussen zeeën zonder wateren
Maar… Ik weet niet dat ik ben.

De bijl in de nek, van de voeten buiten graf
Allanguis door de dromen van een kosmos in ballingschap
Aan traîne, stort mijn haat in
En de glimlach van Phinx legt zich om
Harrassé in overgestoken van een oneindige illusie weet
ik niet meer dat ik ben.

Mijn wapens hebben mijn reden overwonnen
Mijn verlangens hebben mijn ontroeringen veroverd
Per obsessie eren mijn driften de oorlog
De alle schreeuwen, in de soorten, Sir belachelijk
Natuurlijk ben ik van stoep veranderd
Te versleten onder de zweep om te geloven
_ het de zwart aarde aldus
En nog en ik pâmera zij
Per voortbestaan, achter mij, zou ik vergeten
En, ik ben niet meer dat ik ben.

• Lire d´autres travaux de Nadège Ango-Obiang
• nadege.ango73yahoo.fr(Spam protégé - Ecrit s´il te plaît le eMail-Adresse par main)
• http://stores.lulu.com/nadege73